Posts

Showing posts from February, 2015

॥ श्रीब्रह्मचैतन्य स्तोत्र ॥ Shri Brahma Chaitanya Strotra ...

॥ श्रीब्रह्मचैतन्य स्तोत्र ॥  पुण्यशील कुणि वारकरी कुळ नांदे गोंदवले गावी ।  आले गेले घर भरलेले कीर्ती त्यांची सांगावी ॥ १ ॥  गावावरूनी वाट चालली थेट पोचली पंढरिसी ।  त्या वाटेवर उभे राहिले घर हे उघडे सर्वांसी ॥ २ ॥  घर हे कसले हे तर मंदिर येथे पंढरिनाथ उभा ।  उणे न येथे कशास काही हीच पंढरी ती शोभा ॥ ३ ॥  माण नदीचा माणदेश हा रुक्ष दिसाया डोळ्यांना ।  अमाप भक्ती पीक दाटले दिसे प्रेमळा भक्तांना ॥ ४ ॥  त्या गावीचा पांडुरंग हा कुळकर्णी लिंगोपंत ।  रखुमाईही धर्मचारिणी झाली आई गावास ॥ ५ ॥  थकली काया शिणली गात्रे पाय न चालत वय झाले ।  आता कोठली घडणे वारी लिंगोपंता मनि आले ॥ ६ ॥  तोच बोलला स्वप्नी येउन पांडुरंग कटि हात उभा ।  खंत कशाला करिसी भक्ता मळ्यात ये मी तेथ उभा ॥ ७ ॥  खणता भूमी येई हाती रखुमावर त्या मातीत ।  म्हणे घरी चल घेउन मजसी मीच आलो तुज शोधीत ॥ ८ ॥  अशा घराची सून साजिरी बाला गीता प्रिय गावा ।  सासुसासर्‍या देव मानिले देई आनंदा सर्वा ॥ ९ ॥  अतिथी यात्रिक अथवा साधू येवो दारी दिनी निशी ।  वंदन करणे अन्न घालणे सांभाळी कुळरीत अशी ॥ १० ॥ 

अमृतघुटका परिच्छेद २१ ते २५ .. Amrut Gutaka 21 - 25

॥ श्रीराम समर्थ ॥ श्रीब्रह्मचैतन्यमहाराज गोंदवलेकर महाराजकृत अमृतघुटका परिच्छेद २१ ते २५ २१. प्रयत्‍नपूर्वक अभ्यासाने आत्मचिंतन साधते आपण एक स्मरण एक | ऐसा संशय घेसी देख | चित्त देऊनि थोडे ऐक | कागद शाई भिन्न देख | लेखक होतां दोनी एक | सुवर्ण होते घरी | करणी न करिता न होय सरी | करणी जाहलिया देख | सोने आणि सरी एक | तैसे अभ्यासावे साधन | मग प्रकृति पुरूष एक जाण ॥२१॥ (आपले आपण स्मरण करावे, असे मी सांगितले यावर) तू अशी शंका घेशील की, 'मी तत्वतः परमात्मा आहे हे मान्य; पण प्रत्यक्षात मी नेहमी विषयस्मरण करीत असतो, मग स्वस्वरूपस्मरण असाध्य दिसते. ते कसे साध्य व्हावे ?' (तुझ्या या संभाव्य शंकेचे मी निरसन करतो.) तर तू थोडे लक्ष देऊन ऐक. असे पहा की कागद व शाई मुळात भिन्न वस्तू असतात. पण लेखकाने लिहिण्याचे काम केले म्हणजे शाई कागदावर उमटून दोन्ही एक होतात, अर्थ व्यक्त होतो. कागदावर आपणहून काही लेख उमटत नाही. (आता दुसरे उदाहरण सांगतो.) घरात सोने आहे पण त्यावर सोनाराने कारागिरी केली नाही, तर सोन्याची आपोआप सरी होत नाही. पण सोनाराने काम केले म्हणजे हे सोने आणि ही सरी अशा दो

अमृतघुटका परिच्छेद १६ ते २० ... Amrut Gutaka 16 - 20

॥ श्रीराम समर्थ ॥ श्रीब्रह्मचैतन्यमहाराज गोंदवलेकर महाराजकृत अमृतघुटका परिच्छेद १६ ते २० १६. विकार जिंकून मन:पूर्वक अखंड नामस्मरण करावे वैखरी क्षणभरही न रहावी जाण | कामक्रोधांचा घ्यावा प्राण | मग वाल्मिकींचे सार | प्रल्हादाचा भाव थोर | मारुतीची अंतरमाळ | शिवाचा भावशोध फार | पार्वती विश्वजननी करी नेम | हेंचि जपे 'राम राम राम' | ऐशा नेमाची होय हातवटीं | मग प्राणी कधी न होय कष्टी ॥१६॥ रामचिंतन कसे करावे ते आता सांगतो. वैखरीने रामनामाचा जप क्षणमात्रही न थांबता करावा. कामक्रोधादि विकारांचा प्राण घेऊन (त्यांना पूर्णपणे जिंकून) 'राम, राम, राम' असा अखंड जप करावा. याचा दररोज काही वेळ अभ्यास करीत जावा. (असा अभ्यास केल्याने काय साधेल ते सांगतो.) रामनाम हे वाल्मिकीच्या जीवनाचे सारसर्वस्व होय. या भगवन्नामाबद्दल बापाने केलेल्या अनंत हालअपेष्टा सोसूनही प्रल्हादाने अत्यंत निष्ठा बाळगलीए. मारूती रामनामाची अखंड माळ आपल्या अंतःकरणात ठेवतो. शंकर अत्यंत शुद्ध भावनेने (अनन्यतेने) नाम जपत असतो. विश्वमाता पार्वतीसुद्धा सतत नामच जपत असते. इतक्या निष्ठेने, शुद्ध भावाने, अखंडपणे

अमृतघुटका परिच्छेद ११ ते १५ ... Amrut Gutaka 11 - 15

॥ श्रीराम समर्थ ॥ श्रीब्रह्मचैतन्यमहाराज गोंदवलेकर महाराजकृत अमृतघुटका परिच्छेद ११ ते १५ ११. वासनाबीज नाहीसे होणे हीच ब्रह्मज्ञानाची खूण बहुत सामर्थ्य मिळवूनि म्हणे 'मी सिद्ध' | जगामाजीं प्रसिद्ध | दिवसा मशाली, उठवी मेलें प्रेत | पुढें न बोले कोणी एक | समस्त राजे पादाक्रांत | आत्मस्तुतीं सदा डुल्लत | तयाचें वासनाबीज जरी न मोडे | तयासी आत्मज्ञानी म्हणती वेडे | वासनाबीज गेलें मुरोन | तेचि ब्रह्मज्ञानाची खूण | दुधासि घातलें मुरवण | तयासि दूध म्हणेल कोण ॥११॥ (अशुद्ध ज्ञानाच्या मागे लागून मनुष्य आपला व दुसर्‍याला असा घात करून घेतो -) एखादा माणूस (हठयोग, मंत्रविद्या वगैरे साधन करून) काही सामर्थ्य मिळवून 'मी सिद्ध झालो' असे म्हणतो. सिद्ध म्हणून जगामध्ये प्रसिद्धीही मिळवितो; दिवसा मशाली पाजळून आपल्या सामर्थ्याचे प्रदर्शन करतो; मेलेल्याला उठविण्यासारखे (अद्भुत वाटणारे) चमत्कार करतो; त्यामुळे त्याच्यासमोर बोलण्यासही कोणी धजत नाहे, राजे-महाराजे सुद्धा त्याचे अंकित होतात (मग इतरांची काय गोष्ट?) आणि स्तुतिपाठकांच्या स्तुतीच्या मदाने तो सदा डोलत असतो. पण त्याचे वा

अमृतघुटका परिच्छेद ६ ते १० ... Amrut Gutaka 6 - 10 By Brahma Chaitanya Maharaj

॥ श्रीराम समर्थ ॥ श्रीब्रह्मचैतन्यमहाराज गोंदवलेकर महाराजकृत अमृतघुटका परिच्छेद ६ ते १० ६. अखंडपणे साधनात रहाण्याची आवश्यकता सिद्ध म्हणू नये आपण | साधनीं असावे परिपूर्ण | शंकर करीतसे साधन | वैराग्यशील योगी ऐसा दुजा आहे कोण | शतकोटींचे काढूनि सार | पार्वतीसहित स्मरण करी शंकर | इतर किंकराचा पाड कोण | पाकनिष्पत्ति न होतां | क्षुधा न वारे सर्वथा | साधनाविणें आत्मज्ञान | नोहे नोहे सत्य जाण ॥६॥ माझे साधन परिपूर्ण होऊन मी सिद्ध, आत्मज्ञानी झालो आहे (आणि यापुढे आपल्याला साधन करण्याची जरूरी नाही) असे साधकाने कधीही म्हणू नये. त्याने सतत सर्वतोपरी साधनात मग्न असावे. याचे उदाहरण - साक्षात् शंकरदेखील सदा साधनात मग्न रहातो. वास्तविक पाहता त्याच्याइतका पूर्णपणे विरक्त आणि योगी (परमात्मचिंतन क्षणमात्रही न सोडणारा) दुसरा कोण आहे? वाल्मिकीने रचिलेल्या शतकोटी रामायणाचे शंकराने जे सार काढले ते म्हणजे रामनाम; त्या रामनामाचे अखंड स्मरण शंकर पार्वतीसह करीत असतो. मग क्षुद्र मानवाचा काय पाड? (त्याने अखंड रामनाम घेतले पाहिजे हे उघडच आहे). अन्न शिजवून तयार करून ते खाल्ल्याशिवाय (नुसत्या बोलण्या

अमृतघुटका परिच्छेद १ ते ५ Amrut Gutaka 1-5 By Shri Brahma Chaitanya Maharaj

॥ श्रीराम समर्थ ॥ श्रीब्रह्मचैतन्यमहाराज गोंदवलेकर महाराजकृत अमृतघुटका परिच्छेद १ ते ५ १- रामाला प्रार्थना श्रीरामचिद्‍घन । गिरिजानंदन । गौरीकुमरा । गणनायका ॥ जयजयाजी सद्‍गुरुप्रसन्न । मना पाजूनि नामामृतरस । तोडी जन्मजन्माचा फांस । ऐसें करी रमाविलास ॥ जय जयाजी रघुनाथा । पूर्ण करी मनोरथा । चरणांवरी ठेवूनि मथा । प्रार्थितसे ॥ १ ॥ हे चैतन्यस्वरूप रामा, हे गजनना, गौरीपुत्रा, गणाधीशा, हे सद्‍गुरो, तुमचा जयजयकार असो. तुम्ही मजवर प्रसन्न व्हा. हे रामा, माझ्या मनाला तुझ्या नामाच्या अमृतवल्लीचा रस पाज, आणि जन्मोजन्मी माझ्या जीवाच्या गळ्याला लागणाऱ्या (जन्म-मृत्यु आदींच्या) फांसातून त्याला मुक्त कर. हे रमाविलासा रामा, तूं हे एवढे कर. रामा, तुझा जयजयकार असो. तूं एवढी इच्छा पूर्ण कर. अशी तुझ्या पायावर मस्तक ठेवून मी प्रार्थना करीत आहे. श्रीसमर्थ रामदासस्वामी हे श्रीरामाचे परमभक्त होते. मूळ निर्गुण परमात्मा अखिल विश्वाच्या सगुण स्वरूपांत प्रकट होऊन त्यांत 'रममाण' होतो, म्हणून 'राम' शब्द श्रीसमर्थ सगुण-निर्गुण अशा दोन्ही स्वरूपार्थी वापरतात. अशा या परमात्म्याच्या इ

"अमृतघुटका" चे महत्त्व Importance of AmrutGutaka By Shri BrahmaChaitanya Maharaj

॥ श्रीराम समर्थ ॥ श्रीब्रह्मचैतन्यमहाराज गोंदवलेकर महाराजकृत अमृतघुटका 'बोले तैसा चाले' हे संतांचे एक प्रमुख लक्षण आहे. संत हे 'आधी केलें, मग सांगितलें' या कोटीतले असतात. त्यामुळे त्यांचे ग्रंथ हे त्यांच्या चरित्रांतली मुख्य सूत्रें दाखवितात, त्याचप्रमाणे त्यांच्या चरित्रावरून त्यांचे ग्रंथ समजण्यास मदत होते. म्हणून 'अमृतघुटका' समजावून घेण्यासाठीं श्रीमहाराजांचे सविस्तर चरित्र वाचणें इष्ट आहे. ज्या गोष्टीं कराव्यात म्हणून 'अमृतघुटका' या प्रकरणांत सांगितल्या आहेत त्या श्रीमहाराजांनी स्वतः केलेल्या आहेत. 'अमृतघुटका' हा ग्रंथ श्रीमहाराजांनी उज्जयिनी येथें सांगितला. त्याचे २५ परिच्छेद आहेत. ग्रंथ जरी लहान असला तरी त्यांतील विवेचनावरून परमार्थ म्हणजे काय व त्याचे साधन कोणतें हे नीट समजून येते. वैद्य ज्याप्रमाणे रोग्याला रोगमुक्त करण्यासाठी औषधाची गुटिका म्हणजे लहानशी गोळी किंवा औषधाचा घोट देतो त्याप्रमाणे भवरोग्याला ही गुटिका म्हणा किंवा औषधाचा लहान घोट श्रीमहाराजांनी दिला आहे. यावरून "अमृतघुटका" हे ग्रंथनाम सार्थ वाटतें. अमृतघुटक

॥श्रीसद्‍गुरुलीलामृत ॥

॥श्रीसद्‍गुरुलीलामृत ॥ अध्याय पहिला - समास पहिला महारुद्र जे मारुती रामदास । कलीमाजिं ते जाहले रामदास ॥ जनां उद्धराया पुन्हां प्राप्त होती । नमस्कार त्या ब्रह्मचैतन्यमूर्ति ॥ १ ॥ ॥ श्रीसद्‌गुरु श्रीब्रह्मचैतन्यमहाराजाय नमः ॥ जयजयाजी एकदंता । विघ्नांतका सिद्धिदाता । नमन करूं तुज आतां । ग्रंथ सिद्धीतें पाववीं ॥ १ ॥ सकल गणांचा अधिपति । म्हणूनि नामें गणपति । तव प्रसादें मंदमति । वाचस्पति होय ॥ २ ॥ सकल मंगलामाजीं एक । प्रथम पूजावा विनायक । श्रुतिस्मृति बोलती कौतुक । निर्विघ्न करी कार्यसिद्धि ॥ ३ ॥ पाशांकुश वरदहस्त । एके करीं मोदक शोभत । मूषकावरी अति प्रीत । सर्वांगीं सिंदूर चर्चिला ॥ ४ ॥ तुझिये कृपाकटाक्षें । अलक्ष्य वस्तु तेही लक्षे । अज्ञानी पाविजे कक्षे । सिद्धाचिया ॥ ५ ॥ असतां सुवर्ण हातीं । कांही कार्यें साध्य होती । तुझी कृपा जे संपादिती । तयांसी सकल सिद्धि ॥ ६ ॥ चौदा विद्या चौसष्ट कला । ह्या तंव तुझिया सहजलीला । पदीं नमवी शिरकमला । तया प्राप्ति सहजचि ॥ ७ ॥ आदिमाया आणि ईश्वर । तयांचा अंकुर सुंदर । रूप तरी लंबोदर । अनंत ब्रह्मांडे सांठवी ॥ ८ ॥ सिंदुरासुर मातला